„Willa Snitkówka” to duży, drewniany budynek, reprezentujący styl „świdermajer”. Obecni właściciele weszli w posiadanie działki już ok. 1910 roku. Rozpoczętą wtedy budowę zakończono po pierwszej wojnie światowej. Sytuacja wojenna wymusiła zastosowanie płaskiego dachu: przepisy zabraniały wznoszenia budynków przekraczających swoją wysokością otaczające je drzewa, gdyż utrudniałoby to prowadzenie ostrzału artyleryjskiego. Po II wojnie światowej dom przeznaczono na mieszkania kwaterunkowe, co oznaczało umieszczenie w nim nowych mieszkańców i doprowadziło niestety do dewastacji budynku. Po przywróceniu domu właścicielom zdołano go jednak wyremontować. Dziś „Willa Snitkówka” jest przykładem okazałego, dobrze utrzymanego wawerskiego „świdermajera”.
Na posesji znajdowała się także niezachowana do dzisiaj drewniana oficyna z werandą.
Świdermajer – nieoficjalna nazwa stylu budownictwa drewnianego, zwanego też nadświdrzańskim, charakterystycznego dla tzw. linii otwockiej. „Świdermajery” odznaczają się okazałymi werandami i finezyjnymi dekoracjami. Zdradzają wpływy drewnianej architektury rosyjskiej i szwajcarskiej i były wznoszone od końca XIX wieku do okresu międzywojennego. Początki stylu wiążą się z artystą Michałem Elwiro Andriollim, który od 1880 roku przebywał w okolicach Otwocka (dziś otwockie Brzegi) i rozpoczął tam budowę charakterystycznych drewnianych domów. Autorem nazwy „świdermajer” jest Konstanty Ildefons Gałczyński. Współcześnie znaczna część „świdermajerów” znajduje się w niezbyt dobrym lub nawet bardzo złym stanie.
Galeria zdjęć:
Sorry, nothing found.