Kirkut w Radości został założony około 1917 roku przy ówczesnej ul. 3 Maja z inicjatywy falenickiej gminy żydowskiej. Już dziesięć lat po powstaniu cmentarza okoliczni mieszkańcy wysunęli wniosek jego likwidacji, zaaprobowany przez specjalną komisję. Kwestia pozostawała jednak nierozstrzygnięta przez kolejną dekadę – cmentarz zamknięto przypuszczalnie na przełomie 1937 i 1938 roku.
Pierwotne otoczenie cmentarza stanowiły niezagospodarowane działki, prywatna nieruchomość i pastwisko. Dziś jest to skrzyżowanie ulic Izbickiej i Kwitnącej Akacji, w pobliżu znajdują się zabudowania mieszkalne i lasy. Kamienie nagrobne (6-7 widocznych we wrześniu 2015) zachowały się w różnym stanie. Macewy mogły być wykorzystywane po wojnie do budowy domów, niewykluczona jest też dewastacja przez żołnierzy radzieckich. W 2010 roku odnaleziono dwa nagrobki zdobione polichromią, potem skradzione. Cmentarzem opiekuje się radościańskie gimnazjum nr 104, działka jest częściowo własnością prywatną.
Niewysoki, ceglany mur, otaczający częściowo cmentarz, w latach trzydziestych mierzył 82 metry długości. Mur ulega postępującemu zniszczeniu, podobnie jak dom przedpogrzebowy, który jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku miał być zamieszkany. Umieszczony kilka lat temu na ścianie domu plakat, informujący o charakterze miejsca, został zniszczony. Cmentarz znajduje się w ewidencji, ale nie w rejestrze zabytków (oznacza to, że na właściciela nie nakłada się obowiązku opieki, a konserwator nie może ingerować w zabytek).
Informacje pochodzą głównie ze strony http://www.kirkuty.xip.pl/radosc.html (stan 03.09.2015)
Galeria zdjęć:
Sorry, nothing found.